 Een vraag voor december, voor de Kerst? Misschien, maar ook een hele belangrijke vraag bij jullie huwelijksvoltrekking. Je kunt daar vast over nadenken, ik zal hierbij vast enkele tips geven. De rol van ouders bij een huwelijksceremonie Hoe is de verstandhouding met jullie ouders? Ik stel die vraag altijd bij het voorgesprek. Welke rol spelen jullie ouders, welke rol wil je hun toebedelen. Bijna niemand trouwt tegenwoordig vanuit het ouderlijk huis. Ja, misschien wel even voor de trouwdag, thuis slapen, aangekleed worden door moeder of vader. Vaak zijn de ouders ook mee geweest bij het uitkiezen van die kleding, traditioneel, mama mee met het uitkiezen van de kleding van de bruid en papa mee bij de keuze van het pak. Vaak woon je al lang zelfstandig en meestal wonen jullie samen. Vanuit het ouderlijk huis trouwen heeft dan een symbolische waarde. Symboliek kan een groot deel van deze dag bepalen maar je kunt het ook doorbreken. Een eigen invulling kiezen. Het is aan jullie. Jullie ouders bedanken Wat staat is het feit dat je officieel vanaf vandaag zelf getrouwd bent, de basis voor hopelijk een lang samenzijn, misschien ook de basis voor een gezin. Het gezin waaruit jij komt ga je nooit verlaten, je blijft daar een onderdeel van. Misschien wil je dat gezin, in het bijzonder jouw ouders wel bedanken voor alles wat je meegekregen hebt. Niet alleen de successen, maar ook de normen en waarden. En misschien wil je wel de “dat ga ik anders doen” ervaringen delen. Ik kan hier bij stil staan, een moment om jullie ouders te bedanken. Ouders op de 1e rij, vol trots en ontroering. De keuze is aan jullie! De vader die zijn dochter weggeeft Nog een traditie, je kind weggeven. Veel vaders verheugen zich op dat moment. Samen met zijn dochter naar voren lopen. Een dochter in een traditionele trouwjurk, een paars niemendalletje of zelfs in het zwart. Het maakt niet uit, trots, onzekerheid en weer die ontroering. Zoals ik heb meegemaakt dat een vader bij het naar voren lopen (het weggeven) “Dochters” van Marco Borsato zong voor zijn dochter. Hij had het opgenomen, wist dat hij door de ontroering niet in staat zou zijn live te zingen. Maar wat een moment! Trouwens zijn dochter zong later een prachtig lied voor haar partner. Live, heel zelfverzekerd. Haar eerste ontroering was er al geweest toen haar vader, zo volkomen onverwachts voor haar, “Dochters” zong. Tissues volop aanwezig, ze vormen vaak het belangrijkste ingrediënt bij een huwelijksvoltrekking. Voor de lach en de traan. Een leuke taak voor kinderen maar daarover later. Het begeleiden van de aanstaande bruidegom En wat moet je dan met die zoon, nou die mag je “begeleiden”. Dat gebeurt steeds meer, moeders of vaders die hun zoon naar de partner begeleiden. Of een kind tussen beide ouders in. Ook mooi, een oma die met haar kleinzoon naar voren loopt. Het mag, het kan allemaal. Tips voor het weggeven Maak er een momentje van, naar voren lopen, aankomen bij de stoelen, aankomen bij de bruid of bruidegom die staat te wachten. En dan! Spreek dit af, niemand geeft spontaan zijn kind weg. Aandachtspunten:
Denk er even over na, dat weggeefmoment is zo over maar de herinnering eraan blijft dus maak er een mooie herinnering van. De Verhalenbrander www.ellentrouwt.com
1 Comment
|
AuteurEllen Beusen-Kortooms Archieven
Maart 2023
|
RSS-feed